Urodzony 25 maja 1961 r. w Raciborzu. W 1976 roku ukończył Szkołę Podstawową Nr 8
im. Janusza Kusocińskiego, a w 1981 roku Liceum Ekonomiczne w Raciborzu. Następnie
pracował w Przedsiębiorstwie Przetwórstwa Spożywczego „Prodryn” w Raciborzu, jako referent
ds. analiz ekonomicznych. W 1988 r. ukończył studia z historii na Uniwersytecie Jagiellońskim w
Krakowie i obronił pracę magisterską pt. „Walka o spadek po Babenbergach w latach 1246-1278”.
Ukończył również studia podyplomowe z zarządzania oświatą i przedsiębiorczości na Akademii
Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach (2000). W 2006 r. uzyskał tytuł doktora
nauk humanistycznych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, broniąc pracę pt. „Mieszko,
książę raciborski, syn Władysława II Wygnańca”, która następnie czterokrotnie ukazała się
drukiem.
Pracę zawodową, jako nauczyciel historii, rozpoczął w Szkole Podstawowej Nr 15 im.
Jana III Sobieskiego w Raciborzu. Po trzech latach objął stanowisko wicedyrektora w tejże
placówce. W 1993 roku zaczął pełnić funkcję dyrektora w Szkole Podstawowej Nr 18 im. Książąt
Raciborskich w Raciborzu, kończąc z powodzeniem budowę tej najnowszej w mieście jednostki
edukacyjnej wraz z nowoczesnym kompleksem sportowym. W 1999 roku objął stanowisko
dyrektora Gimnazjum Nr 3 im. Augustyna Weltzla w Raciborzu, które sprawuje do dziś.
Czynny działacz samorządowy, bezpartyjny. Jako radny Powiatu Raciborskiego, w latach
2002-2006, przewodniczył Komisji Oświaty, Kultury, Sportu i Rekreacji. W latach 2006-2010
pełnił funkcję przewodniczącego Rady Powiatu Raciborskiego, zaś w latach 2010-2014 – członka
Zarządu Powiatu Raciborskiego. W tym czasie podejmował działania zmierzające do odbudowy
zniszczonego w okresie II wojny światowej Zamku Piastowskiego w Raciborzu, zakończone
pełnym sukcesem i renowacją tego średniowiecznego obiektu.
Za znaczące osiągnięcia na polu dydaktycznym, wychowawczym i społecznym został
odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – Złotym Krzyżem Zasługi (1999), a
także przez Ministra Edukacji Narodowej i Sportu – Medalem Komisji Edukacji Narodowej
(2001). W uznaniu zasług w pracy z dziećmi i młodzieżą, Zarząd Wojewódzki Towarzystwa
Przyjaciół Dzieci w Katowicach nadał mu w 2002 roku Odznakę „Przyjaciel Dziecka”. Odebrał
ponadto dwie nagrody Ministra Edukacji Narodowej (1999, 2006), jedną – Śląskiego Kuratora
Oświaty (2003), i pięć – Prezydenta Miasta Racibórz (1997, 1999, 2007, 2009, 2013). Jako osoba
aktywna na polu naukowym i pisarskim, decyzją Starosty Raciborskiego w 2014 roku, został
odznaczony nagrodą „Mieszka” i okolicznościową statuetką, lokalnym odpowiednikiem
filmowego „Oscara”.
W latach 1983-2004 angażował się w działalność katolickiego ruchu Odnowy w Duchu
Świętym, zaś w latach 1980-1989 działał w strukturach antykomunistycznej opozycji w Raciborzu
i Krakowie. Z tego też powodu był inwigilowany i szykanowany. W oparciu o zachowany materiał
archiwalny, przechowywany w Instytucie Pamięci Narodowej – Oddział Katowice, z dnia
6.04.2006 roku, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nadała mu status
pokrzywdzonego.
Zmarł dnia 28 października 2020 roku w Głubczycach.
